Da li je moguće zaplesati na taktove arhitekture?

Plesni preformans “Arhitektura, da li se to pleše?“ zamišljen kao višemedijski kulturno-umetnički događaj, posvećen mladima i svim građanima Subotice, održan je septembra meseca 2013. godine. Osnovni zadatak ovog projekta bio je da istraži i istakne potencijale različitih prostornih ambijenata Subotice. Ukrštajući dve discipline – arhitekturu i ples i ispitujući uticaj umetničkih akcija na vizuelnu percepciju prostora u kojima su događaji izvedeni.

Za učesnike i prijatelje projekta, 15. jula, biće organizovano prikazivanje filma i razgovor o projektu na jednoj od lokacija u Subotici dok će blog našeg udruženja “SobaZaUmetnost” tokom celog leta objavljivati sve značajne informacije.

Projekat je deo istraživanja na postdiplomskim studijama arhitekte Renate Balzam, koja je svoje zamisli pretočila u umetničko istraživanje grada, što je uspešno realizovano uz ogromnu pomoć tima formiranog oko projekta – koreografa Maše Lukić, plesača, glumaca, volontera i ostalih učesnika.

Sam višemedijski događaj podržali su Ministarstvo za sport i omladinu, Asocijacija za razvoj opštine Bačka Topola, Grad Subotica, Kancelarija za mlade Grada Subotice, Fakultet tehničkih nauka iz Novog Sada, Politehnička škola, Creative Studio iz Subotice i Udruženje građana SobaZaUmetnost, koji su svi zajedno verovali u ideju da se identitet i arhitektura grada može menjati manjim ili većim umetničkim akcijama.

Plesni performans se odvijao na šest arhitektonski i istorijski značajnih lokacija, s idejom da se svima ukaže na potencijal tih prostora, arhitekturu ovog magičnog grada i umetnost koja može i mora izmeniti izgled grada – bez rušenja. Ovaj događaj promenio je doživljaj prostora i utisak o njemu, on je postao sceničan i dramatičniji. Ples, slika i zvuk oplemenili su i udahnuli novi život manje ili više zaboravljenim lokacijama. Na ovaj način zaokružen je višemesečni istraživački rad s učenicima srednje Politehničke škole iz Subotice, omladincima, umetnicima i zaljubljenicima u pokret, ali to zapravo nije bio kraj ovog projekta.

Gotovo godinu dana nakon realizovanog višemedijskog događaja koji je pokrenuo “ustaljeni” centar Subotice završeni su film i publikacija pod nazivom „Iz drugog ugla: Arhitektura, da li se to pleše?“ koji svedoče o velikom radu tima projekta “Arhitektura, da li se to pleše?”. Rezultati istraživanja, ali i sam događaj, prikazani su u publikaciji koja je nastala pod pokroviteljstvom Ministarstva kulture i informisanja.

Prezentacija u obliku video i štampanog materijala ima za cilj da prikaže nekoliko različitih uglova posmatranja na umetnost u javnom prostoru, kao i podsticanje stvaranja pogodne polazne platforme za razvoj ovakvog umetničkog delovanja u razvijanju koncepta kreativnih industrija.

S obzirom na to da se projekat „Iz drugog ugla: Arhitektura, da li se to pleše?“ bazira na ideji da je arhitektura uvek i svuda, u gradu, prostorima, objektima, ljudima, svetlu, zvuku i svako od nas ima mogućnost da je doživi i razume na drugačiji način, plesači i učesnici u ovom projektu imaće mogućnost da pokažu svoje viđenje i svoj UGAO i vezu sa prostorima Subotice, ali i da na taj način pruže posmatračima događaj koji će im promeniti doživljaj grada i ovih prostora i objekata.

Foto: Mihajlo Plankoš, Dejan Vicai