Povrede u području LAKTA

Povrede u području lakta nisu retke, posebno kod osoba koje se bave tenisom. Nastaju kao posledica nesrazmera između opterećenja i izdržljivosti, kao i snage mišića, tetiva i ligamenata. Radi se o delovanju ponavljanih trauma koje mogu dovesti do oštećenja struktura i razvoja kliničke slike teniskog lakta. 
 

„Teniski lakat“ nastaje obično postepeno. Problemi se pojavljuju u zoni malog koštanog izbočenja (lateralni epicondyl) na spoljašnjoj strani lakta, koja je mesto polazišta mišića koji ispruža prste i ručni zglob. Problem se češće javlja kod muškaraca i to obično  u dobi između 30 i 50 godina. 
 
Bolnost na pritisak
 
Problem je opisan još početkom XIX veka, ali je termin „tennis elbow“ – teniski lakat uveden 1883. godine. Kako sam naziv kaže, povreda je uobičajena kod igrača tenisa, skvoša, badmintona, stonog tenisa.
 
Međutim, još 1896. godine simptomi lateralnog epikondilitisa opisani su i kod nekih zanimanja: violinista, obućara, zidara, tesara, odnosno kod onih koji vrše ponavljajuće pokrete i pokrete u jednom smeru u svojim svakodnevnim poslovima, što ukazuje na povezanost naprezanja mišića ispružača podlaktice i pojavu boli.
 
Bol je vodeći znak, a širi se u podlakticu ili čak u nadlakticu. Mesto bolnosti se nalazi na spoljašnoj  strani lakta. Simptomi se mogu pojaviti iznenada, sledeći izvestan definisani pokret ili dolazi postepeno. Pored bola pri upotrebi mišića ispružača podlaktice, postoji bolnost na pritisak sa spoljašnje strane lakta, a ponekad se može pojaviti lagani otok lakta. Nije retko da se pacijent žali i na mravinjanje ispod kože i bolove u koži na minimalan dodir.
 

S obzirom na dugotrajno opterećenje i ponavljajuće kontrakcije mišića podlaktice, teško je prepoznati sindrom prenaprezanja u početnom stadijumu i reagovati pravovremeno. Često se dijagnoza može postaviti bez većih teškoća na osnovu anamneze (subjektivne smetnje bolesnika, podaci o njegovom zanimanju ili bavljenju određenom sportskom aktivnošću) i kliničkog pregleda.
 
Kliničkim pregledom se mogu ustanoviti bolna mesta u delovima lakatnog zgloba, kao i funkcionalne promene u njegovoj aktivnoj i pasivnoj pokretljivosti. Kao i pri svim ostalim povredama, prvenstveni zadatak lečenja je smanjenje ili uklanjanje bola i uspostavljanje pune funkcije ruke. U akutnoj fazi potrebno je mirovanje i izbegavanje jakog stiska šake ili imobilizacija u longeti tokom 7-10 dana, te aplikacija kortikosteroida za lokalnu primenu sa produženim delovanjem.
 

Metode lečenja
 
Masaža se preporučuje u kasnijoj fazi uglavnom za mišiće podlaktice. Krioterapija u obliku hladnih obloga i kriomasaže primenjuje se u akutnom i hroničnom stadijumu, a termoterapija u obliku toplih obloga uglavnom samo u hroničnoj fazi.
 
Posle smanjenja bolova započinju izometričke vežbe mišića oko lakta, a sa smirenjem bola vežba sa otporom kako bi se pripremili mišići za sportske aktivnosti. Ako se rezultati ne dobiju konzervativnim tretmanom, tj. kada bolest ne reaguje na terapiju, indicirano je operativno lečenje.
 

Često se koristi i akupunktura
 
Od elektroterapijskih procedura najveću vrednost imaju primena ultrazvučne terapije sa odgovarajućim lekovitim gelom, i elektroterapija. Za brzi gubitak napetosti mišića oko bolnog zgloba jedna od metoda izbora u lečenju „teniskog lakta“ često se koristi akupunktura.
 
Izvor: „Dnevni avaz“