Šta možete da preduzmete ako vas muči sterilitet

Piše: dr Artur Bjelica
lekar specijalista ginekologije i akušerstva
supspecijalista endokrinologije

Sterilitet se pominje kada je reč o problemu jednog para koji posle godinu dana ne ostvaruje svoju želju za potomstvom.

[inlinetweet prefix=““ tweeter=““ suffix=““]Uzroci steriliteta mogu poticati od strane muškarca ili žene, a mogu biti i kombinovani. [/inlinetweet]Od strane muškarca to je problem sa brojem, morfologijom ili pokretljivošću spermatozoida, a od strane žena najčešći su uzroci neprohodni jajovodi a mogu biti i problemi sa ovulacijom, anomalije materice, endometrioza.

foto:disneybabble.com, obstetra

Članak se nastavlja posle reklama

Dijagnostika steriliteta podrazumeva ispitivanje spermograma kod muškaraca, a kod žena hormonske analize i dijagnostiku prohodnosti jajovoda.

Stimulacija ovulacije

Stimulacija ovulacije predstavlja primenu lekova koji podstiču jajnike na stvaranje folikula koji sadrže jajne ćelije. U tu svrhu primenjuju se tablete (klomifen, letrozol) ili ampulirani lekovi (gonadotropini).

Za žene koje imaju problem sa ovulacijom njihovom primenom stvaraju se ovulatorni ciklusi i time se stiče preduslov za ostvarivanje trudnoće.

Stimulacija ovulacije je sastavni deo tehnika potpomognute oplodnje (inutrauterina inseminacija i vantelesna oplodnja).

Inseminacija
Intrauterina inseminacija podrazumeva tehniku potpomognute oplodnje kojom se obrađeni spermatozoidi direktno ubacuju u materičnu šupljinu čime se skraćuje njihov put do mesta oplodnje.

Do povećanih šansi za ostvarivanjem trudnoće putem ove tehnike, osim skraćivanja puta do mesta oplodnje, značajnu ulogu imaju obrada spermatozoida u posebnim medijumima kao i činjenica da se inseminacije najčešće rade u ciklusima koju obuhvataju stimulaciju ovulacije.

Vantelesna oplodnja
Vantelesna oplodnja (VTO) ili in vitro fertilizacija (IVF) predstavlja najsavršeniji i najsloženiji vid lečenja sterilteta kod jednog para. Sama vantelesna oplodnja ima nekoliko faza.

Nakon adekvatne pripreme sledi stimulacija ovulacije i praćenje razvoja i porasta folikula na jajnicima uz adekvatno doziranje stimulatora ovulacije. Kada se postigne zadovoljavajuća veličina, sledi davanje tzv. stop injekcije nakon čega sledi za manje od 36 časova aspiracija folikula koje se, najčešće, izvodi u kratkotrajnoj intravenskoj anesteziji.